EEN BELASTING OP DE GROTE VERMOGENS IS NODIG

 

 In 2008 veroorzaakten roekeloze kapitaalbeleggingen de zwaarste financieel economische crisis sinds de systeemcrisis van 1929. De overheden injecteerden miljarden euro’s in privéondernemingen in een poging om de crisis onder controle te krijgen.

 

Overal steeg hierdoor de overheidsschuld. In België gingen in een klap de resultaten verloren van de zware inleveringen in de jaren 80tig en 90tig van de vorige eeuw. De overheidsschuld werd niet langer teruggedrongen, maar steeg opnieuw van 87% van het BBP in 2007 tot 107% vandaag.

Bovendien heeft de inleveringspolitiek de ongelijkheid sterk vergroot: In België bezitten 10 procent van de vermogenden 44 procent van het netto-vermogen. Dit is meer dan wat 80 procent van de rest van de bevolking samen bezit.

Het verderzetten van een politiek van loonsverlagingen, besparingen in de sociale zekerheid en verdere uitholling van de openbare dienstverlening is onverantwoord, zowel sociaal als economisch. Het veroorzaakt sociale spanningen en ongezonde concurrentie tussen de diverse bevolkingsgroepen. Onze samenleving raakt hierdoor meer en meer ontwricht.

Een andere politiek is mogelijk: de ongelijke verdeling van de welvaart moet teruggeschroefd worden. De kapitalen die vandaag enkel speculatief ingezet of opgepot worden, moeten ingezet worden om een sociale, ecologisch en economisch duurzame samenleving uit te bouwen:

Wij tekenen:

  • voor een substantiële uitzonderlijke belasting op de roerende en onroerende vermogens van de rijkste 10 procent (met een vrijstelling van de eigen woning tot 0,5 miljoen EUR),
  • voor het nodige personeel en de wettelijke middelen voor een doeltreffende strijd tegen fiscale fraude en ontwijking (met inbegrip van het opheffen van het bankgeheim)
  • voor het opmaken van een vermogenskadaster.