Open brief aan alle leraars - De leraar spreekt...

#20: gast -

Context niet begrepen ... Jammer.

Wij proberen het vanuit een andere hoek, maar vanuit gelijkaardige gevoelens.

Dankjewel. Mooi verwoord, duidelijk en helder. Verlicht.

Helemaal mee eens! De beste stuurlui staan aan wal: ze bekritiseren ons, trekken conclusies die op niets slaan, bedenken op basis daarvan allerlei veranderingen die tot 'verbetering' moeten leiden en als het alleen maar slechter wordt, is het weer onze schuld en niet die van een slecht beleid. Bovendien beheersen ze de media. Dat is de tragiek van het onderwijs, dat op die manier meer en meer in een negatieve spiraal geraakt. En met de aangekondigde grote onderwijshervorming waar de hele bevolking naar snakt (als we de media moeten geloven) worden we helemaal in de afgrond gestort.

Eindelijk iemand die durft te spreken.

Net als Anneke ben ik ervan overtuigd dat de leerplannen veel beknopter en duidelijker moeten worden, dan pas zullen we ze kunnen gebruiken als een echt hulpmiddel.
Maar het allerbelangrijkste is natuurlijk dat de maatschappij opnieuw vertrouwen krijgt in het kunnen van de leraar en dat onze mening over het hervormen van het onderwijs echt telt. Wij zijn ten slotte degenen die elke dag tussen de kinderen en jongeren staan. Dankzij onze ervaring weten wij wat wel en niet zal werken.

lokaal A 34

wij wisten het. hij ging alweer ons hoofd, ons hart /proberen.
opvlucht maken, ons mee laten wieken op zijn droom.
dat dit met letters zou gebeuren, hij tekende in/ lucht,
wees waar alle sluiers lagen, de bruiden
die vroegen til ons op uit blad en boek.
hij voedde hun lijfjes, gaf ze ons mee voor/ onderweg.
keek niet om als wij hen lieten. hij was echt gek.

ik dwarrelde vol stof van dag en nacht en wegen.
als hij mij dan en daar zou hebben uitgeschud,
waar zou die draad van goud hebben gelegen?

het is geluk als hij ooit bloot komt liggen
of sterker nog, voorzichtig schittert,
uit wat bedolven of verloren lag,
en ik dan vinden mag.

(K.Sergen, Vers 1984-2014, Uitg.P)

Tijd voor verandering, maar dan terug naar de goede dingen van vroeger waar kennis nog op prijs werd gesteld evenals de leerkrachten. RESPECT voor leerkrachten en luister aub eens naar de 'oude rotten' in het vak.Ik stel tot mijn spijt vast dat studenten uit verschilende richtingen al zijn uitgeblust voor ze aan hun werkcarrière moeten beginnen.

Beste Anneke, met veel aandacht heb ik je open brief gelezen. Als moeder van twee schoolgaande kinderen - waarvan een met ASS - en als familielid van enkele leerkrachten weet ik uit ervaring welk verschil een gedreven, gemotiveerde leerkracht kan maken. En ik besef zeer goed dat er leerkrachten zijn die zich keihard inzetten terwijl anderen er de kantjes af lopen, vandaar dat het inderdaad bijzonder onrechtvaardig is om ze allemaal over dezelfde kam te scheren.

Misschien meer nog dan dat spreek ik uit ervaring wanneer ik zeg dat ik zelfstandige ben. Je weet wel, die stinkend rijke, bulkend van het zwart geld, frauderende individuen die officieel een minimumloon verdienen maar tezelfdertijd in een kast van een villa wonen en met een dikke auto rijden.

Waarmee ik maar wil zeggen dat leraars niet de enigen zijn die tegen onterechte, veralgemenende vooroordelen moeten opboksen. Jaar in, jaar uit, elke dag opnieuw. Wij zelfstandigen creëren werk, meestal niet alleen voor onszelf, maar ook voor anderen. Wij leveren producten of diensten, vaak ook buiten de "normale" werkuren, in vele gevallen zonder daar extra voor vergoed te worden, omdat sommigen onder ons, geloof het of niet, echt een hart voor de klanten hebben en een passie voor ons vak. Wanneer wij een week ziek zijn, leven wij die week volledig van onze spaarcenten en kunnen we alleen hopen dat de klanten inmiddels niet voor de concurrent kiezen, dus werken we doorgaans ook als we ziek zijn of tot de dag voor onze uitgerekende bevallingsdatum. Over de administratieve rompslomp heeft ook niemand ons verteld wanneer we eraan beginnen, maar wie geen doorzetter is, geeft zijn zaak om die reden soms al op nog voor ze goed en wel gestart is. En bij de faillissementscijfers hoef ik vast ook geen tekeningetje te maken.

Daarom, beste Anneke, heb je mijn volledige steun bij je aanklacht. In de hoop dat we ooit misschien wél terecht kunnen veralgemenen, over elke beroepsgroep, maar dan wel in positieve zin...

Geweldige brief, en idd, weg met het onderwijs als een soort steriele voorbereiding op de jobmarkt!

#26: - Re:  

 

#26: - Re:  

 

Inderdaad, ik was net hetzelfde aan het denken ... Laat dit dan die ene foute leerkracht zijn ;-)))

Volkomen mee eens! Passie voor het vak, enthousiasme moet aangewakkerd worden, niet genekt!

Ik kan er me alleen 500% mee eens verklaren, ik had dit al lang zelf willen doen, maar ben niet zo 'n held op fb en sociale media, hopelijk komen er heeeeel veel reacties, Joëlle Moreau lerares Latijn Koninklijk Atheneum Tienen

Volledig mee eens. Bovendien moeten we af van een betuttelende lerarenopleiding, gevuld met taken, papers, groepswerk en andere vormen van bezigheidstherapie. Stimuleer liever eigenzinnigheid, persoonlijkheid en originaliteit van leraars. Vertrouw hen en wees blij dat ze passioneel zijn over hun vak en een hekel hebben aan leerplannen als keurslijven en administratieve onzin!

Anneke, ik had niet beter kunnen uitdrukken wat onder zoveel leerkrachten leeft. Eindelijk staat een leerkracht op en gebruikt zijn stem! Proficiat!

Schitterend, Anneke!

Schitterend, Anneke! Hopelijk haalt het iets uit. Zelf heb ik al jaren het gevoel een onmondig kind te zijn. Je moet alsmaar harder werken, krijgt jaar na jaar minder waardering en bovendien word je geacht je lot gewoon te ondergaan. Wat ben ik blij dat jij je stem hebt gebruikt!

Ik heb zelf een aantal jaren in het Vlaams secundair onderwijs gestaan, en zoals in alle beroepsgroepen kom je er vanalle soorten mensen tegen. Maar ik heb vooral zeer veel gedreven, enthousiaste leraars gezien, die massa´s overuren kloppen om hun publiek te kunnen geven waar het recht op heeft: degelijk onderwijs. Als er ontevredenheid heerst oevr het niveau van het lerarenkorps, dan is mijn boodschap: kijk naar Finland. Daar wordt het beroep van leraar beschouwd als een van de meest fundamentele functies in de maatschappij (wat het uiteindelijk ook is). De lerarenopleiding is er van een zeer hoog niveau en leraars worden er navenant verloond. Een beetje maatschappelijke opwaardering en een betere opleiding, dat is wat we in België kunnen gebruiken. En minder gezeur en paperasserij op de nek van het huidige lerarenkorps, want daarmee wordt alleen maar het enthousiamse dat hen rest eruit gewrongen.

Schitterend geschreven en geen woord gelogen.

De teloorgang van ons onderwijs staat in deze tekst verweven. Geïnspireerde leerkrachten met passie voor hun vak en beroep worden afgeschilderd als incompetente, onbezielde mensen. Regels, plannen, hervormingen ... worden geschreven door mensen die nog nooit één dag voor een klas gestaan hebben maar toch overtuigd zijn van het feit dat ze het beter weten. Ik en vele andere collega's voelen zich dagelijks beledigd in de keuze om leerkracht te willen zijn en dit beroep graag te doen.

Ontroerend.Alleen had men daar op 13.09.1996(NEGATIEF advies Raad van State,dus die wisten het toen al)aan moeten denken.TOEN had men zich niet mogen laten kisten(zelfde voor "stille"vakbonden.Normaal werkt onderwijs verbredend,hier benauwd vernauwend.

Dat je verdomd gelijk hebt, Anneke!
Vic

Geheel wat ik denk en wat leeft bij collega's...