Sancties treffen Gents Buurtcafé: Stop de macht van de klacht!

Laat De Roos bloeien voor iedereen!
 
Een stad bestaat niet zonder goede cafés of toffe evenementen. Ze spelen een belangrijke sociale rol en dragen bij tot een warme samenleving. Als de huidige sancties tegen het Gentse buurtcafé De Roos worden doorgeduwd, schept dat een benepen klimaat. Een klimaat waarin de doorgedreven druk van één individu of beperkte groep elke vorm van horeca of creatieve invulling van het publieke domein kan beperken of verbieden voor alle anderen. Daarom dit signaal aan de bestuurders van Gent en andere steden: overlast en onverdraagzaamheid zijn twee verschillende begrippen. Ze vragen dan ook een verschillende aanpak. 
 
Stop de macht van de klacht tegen buurtcafé De Roos!

 We begrijpen dat elke klacht zijn redenen en gevoeligheden heeft. Voor wie zelf geen betrokken partij is, is het altijd moeilijk om zich een onderbouwde mening te vormen over hete hangijzers als de Antwerpse Foorkramers, de beperkingen van de Gentse Feesten, het Parkkaffee in Mariakerke of zelfs het sluiten van kindercrèches. Maar ook als gebruikers van zulke publieke initiatieven voelen we ons nauw betrokken. 

Samenleven kan niet zonder leven (in de brouwerij).
 
Voor ons als buurtbewoners voelen de sancties tegen Slijterij De Roos op de Wolterslaan in Gent onrechtvaardig. Het is een gezellig buurtcafé dat mensen samenbrengt. Iedereen is er welkom: jong en oud, mensen met een beperking, bewoners van de sociale woonblokken, eigenaars van een herenhuis, hipsters, jonge gezinnen met kinderen, u en ik. In dit volkscafé kan je iets drinken, de krant lezen, een eerlijke dagschotel eten, deelnemen aan een quiz, luisteren naar debatten, boekvoorstellingen bijwonen, de vergaderruimte gebruiken, samen naar sport kijken of zich aansluiten bij wielerclub Vitesse 9000. 
 
Dankzij de Roos leren vele mensen uit de buurt elkaar kennen. 
De Roos maakt van zijn omgeving een aangenamere plek. 
 
Het klopt dat Slijterij De Roos zich bij zijn opening verbrand heeft aan jeugdig enthousiasme. Maar de verantwoordelijkheidszin die de uitbaters sindsdien aan de dag leggen om de regels rond overlast en nachtlawaai te respecteren, zijn onbetwistbaar. Toch blijven er enkelingen die deze inspanningen na twee jaar nog steeds compleet negeren. Ten onrechte schilderen zij De Roos af als een luidruchtig muziek- en jongerencafé zonder respect voor de buurt. Op minder dan twee jaar tijd riepen zij de politie meer dan 150 keer op. Het totale aantal positieve vaststellingen verbleekt tegenover de talrijke valse beschuldigingen. 
 
Het is simpel, deze klagers willen geen bloeiend café in hun straat.
Daarom vinden wij de sancties die de Roos worden opgelegd, onredelijk. 
 
Waarom moet het café op bevel van de burgemeester zes weken lang, tot 6 april, dagelijks sluiten om 22 uur? De negatieve signalen komen altijd uit dezelfde hoek – als gebruikers vrezen wij dus dat geen enkele inspanning voor deze mensen ooit ver genoeg zal gaan. Het volkscafé houdt wel degelijk rekening met de buurtbewoners, but it takes two to tango. Om tot een overeenkomst te komen, moeten beide partijen bereid zijn tot dialoog. De negativiteit van enkele individuen gaat ten koste van het gemeenschapsgevoel. 
 
Wij willen niet dat Stad Gent zijn heil zoekt in harde sancties.
We willen dat de Stad zijn rol als bemiddelaar opneemt, vanuit een objectief overlastbeleid. 
 
De macht van de klacht is te groot. Ze baadt in een negatieve sfeer die elke gemeenschap, en zeker de Gentse, kan missen als kiespijn.