Handen Af Van Het Medisch Dossier

Verzekeringsmaatschappijen hebben er belang bij zo onbeperkt mogelijk dossiers te kunnen inzien. Fraude kan eerlijker bestreden worden. Alles wat ingezien is kan gebruikt worden voor het maximaliseren van winstbejag. Dit is voor de natuurlijke persoon afgeschermd en dus niet controleerbaar. Het formele doel is wellicht niet het echte of enige doel, of kan (zal?) ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid van de mensen. Wat als de reputatie van de patiënt of medisch professional onrechtmatig wordt geschonden? Is dat dan nog repareerbaar? Wie betaalt voor de dan noodzakelijk geworden correctiepoging? Hoeveel grip houdt de patiënt op zijn of haar eigen dossier? Dit is dezelfde denkfout als het onbeperkt afluisteren van telefoongesprekken (zoals de V.S.) ter bestrijding van tereur. Daar moet je uberhaupt zo gericht en efficiënt mogelijk tegen strijden. Dat geldt hier ook voor veronderstelde declaratiefraude. Eigenlijk is dit wetsvoorstel nog erger dan het afluisteren van telefoongesprekken zoals dat voorbeeld van de V.S., omdat het hier om beschermde medische gegevens gaat die dan wel heel ernstig in gevaar komen. Want ook daar kan misbruik gebeuren, en daar zou nog wel eens meer mee gemoeid kunnen zijn dan de bedragen die men beweert te voorkomen bij fraude. Zowel de verdenking als de inzagebeslissing moeten door een onafhankelijk juridisch orgaan vòòraf beoordeeld worden. En dát proces moet ingezien kunnen worden door de betreffende patiënt of diens vertegenwoordiger(s). Eerlijkheid kost geld, maar dat is voor de burger maar ook de verzekeraar. Het voorkomen dat de privacy van de patient in gevaar komt kost inderdaad geld, maar die administratiekosten mogen niet een reden zijn om de objectiviteit van verdenkingen en inzagebeslissingen dan maar helemaal - en alleen maar - aan de verzekeraar toe te vertrouwen. En ook niet om het medisch beroepsgeheim aan te tasten. Niemand wil meebetalen aan fraude door premieverhogingen en verlagingen of schrappen van dekkingen. Natuurlijk niet. Maar evenzogoed wil niemand onrechtmatig benadeeld worden of meebetalen aan frauduleuze dekkingsvoorwaarden. Dat winst mag binnen de verzekeringswereld is een feit. Maar hoe ver mag winstbejag gaan? Laat je dit toe, wat volgt er dan als vervolgstappen in de toekomst? Ga maar gewoon naar de rechter, zoals dat meestal moet met dit soort zaken. Die rechter daar is niks mis mee. Met dat proces zeker niet. Of weet de verzekering het beter dan de rechter? En misschien dat zelfs een rechter geen beroepsgeheim mag openkraken.