Zorg over de (jeugd-ggz) Zorg

Als kinder- en jeugdpsychiater werk ik 20 jaar in nauwe samenwerking met scholen. Ik zie de 'achterkant van de etalage' van grotere instellingen, ik zie hoe mensen met HBO en MBO opleidingen in de meest complexe gezinnen moeten werken, zonder dat er veel back up is vanuit kennis over psychopathologie, neuropsychiatrie en systeemdenken. Ik zie hoe instituten vaak geinteresseerd zijn in 'inhoud' en weinig in het goed stroomlijnen van 'zorg'. Vaak bieden we speekkamergeneeskunde en geven we weinig aansturing aan de mensen die het meest met de kinderen en gezinnen werken.
Daarnaast zie ik bij de aanzetten tot de transitie veel moeite om structuren neer te zetten, beperking van de inhoudeljke. aspecten tot 'gedragskundige' thema's en -last but not least- eigenlijk nergens aandacht voor methodische aspecten. Met methode bedoel ik afstemming van zorg op macro-,meso-, en microniveau. Hoe gaan al die nu nog inhoudelik aanbodgerichte zorgclubs en -clubjes samenwerken? Waar is de methodische samenhang, die ervoor moet gaan zorgen dat de structuren rond benodigde zorgzwaarte worden georganiseerd, opdat zowel kosten, capaciteitsberekening en samenwerking tussen 'ketenpartners' beter worden? Opdat regievoering in de jggz mogelijk wordt.
Transparantie kan niet verwacht worden van structuren, maar van methodische samenhang. Het wordt hoog tijd om niet alleen aan ziektebeelden te denken, niet alleen aan opvoedingsondersteuning, niet alleen aan pillen, niet alleen aan het neerzetten van een structuur die goedkoper is, niet alleen te willen ontmedicaliseren.
Het wordt hoog tijd een samenhangend inhoudelijk beeld van de complexiteit op de werkvloer te krijgen (het WAT). En daarnaast wordt het hoog tijd een geintegreerd plan te maken, gebaseerd op kennis van het HOE. Het HOE gaat over de manier waarop zorg wordt georganiseerd en toegediend op macro-, meso-, en microniveau.