€200 en nog veel meer: GEEN STIJL

Het is betreurenswaardig dat we in een tijd leven dat de politiek vooral reageert op de krantenkoppen en economische groei een grotere waarde lijkt dan fysiek, mentaal en emotioneel welzijn. Het zorg dragen voor een (sociaal) vangnet voor de zwakkeren in de samenleving lijkt een taak van de overheid die ze stapsgewijs aan het afstoten zijn. Participatie moet voor elk mens in een voor hem of haar acceptabel tempo en op een realistisch niveau kunnen plaatsvinden. De samenleving als geheel in minstens deels verantwoordelijk voor de uitval van haar burgers, door het tempo wat verwacht wordt om zelfredzaam door deze samenleving te kunnen bewegen. Nu de overheid het -stapsgewijs- op dit punt laat afweten, is het goed dat onze beroepstak de verantwoordelijkheid neemt en kritische punten aandraagt om te bediscussieren. Belangrijk discussiepunt volgens mij: Zijn deze geplande bezuinigingen goed voor de korte of voor de lange termijn?!