Vandaag heb ik de zwaarste beslissing genomen uit mijn leven. Ik heb elke band tussen mij en mijn ondertussen 18 jarige dochter definitief verbroken. Het doet verdomd zeer maar er is geen andere uitweg meer.

Jarenlang heeft mijn ex-vriendin een persoonlijke vendetta gevoerd tegen mij en mijn gezin. Ze deed er echt alles aan om mijn huwelijk kapot te maken en haar wil op te dringen. Ze plaatste mij voor onmenselijke keuze. Je dochter of je echtgenote. Sinds 2007 sleept ze onze dochter hierin mee. Mijn dochter scheld, slaat en spuugt naar mij en mijn echtgenote. Ze is onhandelbaar, ze steelt en ze zit aan de drugs. Naar de rechtbank stappen heeft in België geen zin. Ik heb meermaals voor de jeugdrechtbank gestaan te Dendermonde waarbij onbegrijpelijke uitspraken vielen. Mijn bezoekrecht werd beperkt tot één dag omdat de moeder als argument aanhaalde dat de dochter haar huistaken diende te doen. Toen ik hierop argumenteerde dat ze deze ook bij mij kon doen zoals ze steeds heeft gedaan kreeg ik als tegenargument: "en als onze dochter haar rekenmachine bij jou vergeet kan ik er ook nog achter komen". De rechter vond dit blijkbaar een goed argument. Ook vond de moeder dat de omgang met mijn dochter een exclusief karakter diende te hebben. Ik diende uitstappen, activiteiten en alles wat ons contact aanging exclusief te beleven enkel en alleen met mijn dochter. Mijn gezin werd buiten gesloten. Mijn advocaat lachte dit destijds weg. Geen enkele rechter zou hieraan zijn toestemming geven. Tot we de uitspraak kregen. Rechter kwam ook deze eis tegemoet. Rechters zijn zich niet bewust welke impact dit heeft. Ze gaven mijn ex-vriendin carte blanche. Na de zoveelste woordenwisseling met mijn dochter werd ik opgezocht door de moeder die mij kwam te vertellen in het bijzijn van mijn dochter dat mijn dochter niet verplicht was enig respect te tonen tegenover mij en mijn gezin. Ik en mijn echtgenote dienden de dochter op haar wenken te bedienen en haar te respecteren. Anders zou het contact volledig ophouden. Jaren heb ik dit soort onzin geslikt. Mijn ex-vriendin zit reeds jaren in psychologische begeleiding voor allerlei redenen. Een relatie draait bij haar telkemale uit op een flop. Een job kan ze niet behouden.

Vandaag ben ik geestelijk en lichamelijk gebroken. Ik ben zwaar ziek geworden. Energie heb ik niet meer. De enige manier om de wansmakelijke praktijken van mijn ex-vriendin te vermijden is elke band met mijn dochter te verbreken. Een harde beslissing maar zolang je in deze situatie emotioneel betrokken blijft zal ik steeds het slachtoffer blijven. Mijn dochter en ik zijn na jaren aangekomen op het eindpunt van een lange reis. Een punt waar onze wegen scheiden.

Ik hoop echt dat op een dag dit soort praktijken strafbaar worden. Veel steun aan andere lotgenoten...

#13: Kris - Afstand genomen van mijn kind..

Niet te geloven dat dit allemaal mogelijk is. Ik zit ook met een ex die denkt dat de wereld aan haar voeten ligt en het gerecht steunt hen dan nog ook.
Rechters staan er niet bij stil welke gevolgen hun uitspraken hebben. Feit dat het kind slechts zelden de vader ziet zorgt ervoor dat de moeder alle macht heeft en verder kinderachtig kan doen.

Hopelijk dat er snel iets veranderd aan deze uitspraken. Het ligt niet aan de wet, het ligt aan de rechters die deze vonnissen uitspreken. Volgens mij doen ze dit zelfs met opzet, op die manier blijven mensen procederen, zo blijft de boel draaien, rechters en advocaten worden verder betaald. btw mijn ex heeft zelfs pro deo, alles is gratis voor haar (klagen dat ze weinig geld heeft, terwijl ze een eigendom heeft waar geen haan naar kraait) dit zou allemaal niet mogen !!

#13: Kris - Afstand genomen van mijn kind..

momenteel maak ik hetzelfde mee en laat het nu toeval zijn ook in jeugdrechtbank te dendermonde de instanties die dan het belang van het kind voorop moeten plaatsen ze willen het gewoon niet horen teveel werk voor hun zeker!leg zoveel bewijzen voor van de typische kenmerken van P.A.S.die ik kan aantonen en nog word er niet naar gekeken in tegen deel er word geneigd dat de uitspraak zal zijn dat ik nog minder recht krijg om mijn kinderen te zien met als antwoord het kan toch niet goed zijn voor de kinderen om ze bij hem weg te halen laat ze los en probeer de band terug op te halen hoe moet ik dat in godsnaam doen als ik ze niet te zien krijg en als ze zogezegd in hun woorden zeggen het is u fout dat we niet willen komen,eigenlijk word ik een beetje gedwongen om ze te laten vallen kan er bij mij echt niet in gerechtigheid alleen voor degene die er veel geld kunnen tegen plaatsen de gewone man krijgt geen gerechtigheid

• #13: Kris - Afstand genomen van mijn kind..