Verdubbeling inschrijvingsgeld DKO: Nee! Brief aan Minister Smet

Er zijn weinig zaken zo verheven als het sublieme van muziek en beeldende kunst. Of toch van het samen of alleen creëren. Het kan me zelfs niet schelen of iets goed of slecht is, het gaat er om dat men creatief leert zijn. Rembrandt of 'idool', Bach of 'Eurosong. I don't care. Maak geen onderscheid, zo creëren je een elite. Het leven is voor heel veel mensen zwaar en onmenselijk, en wanneer iemand iets kan creëren uit het niks, dan zie je dat het gaat om de kracht en troost die wordt geput uit creativiteit. Veel schitterende kunstenaars geven ook ronduit toe dat het maken van werk in wezen over twee zaken gaat, communiceren met de buitenwereld en een persoonlijke therapie. Hoe kleinschalig dat ook mag zijn, om bv de verveling tegen te gaan, of om alle zorgen te vergeten, tot het werkelijk willen vertellen van verhalen via klank en beeld, of het willen shockeren, sublimeren, ontroeren, of gewoon laten zien hoe goed je een ambacht beheerst. Noem maar op. En laat nu net die gigantische variëteit in creativiteit zo super zijn aan het DKO. Ik geef zelf les schilderkunst aan volwassenen en u k herinner me een ouder echtpaar die beide dolgraag naar het atelier kwamen. Hun werk was in schildertermen 'naief' te noemen. Roze paarden in een knalgroene weide. Hun opzet was wel mooi voor woorden. Net naast het echtpaar had je dan de intellectuele schilderen die z'n inspiratie uit de actualiteit haalde. Doch, beide voorbeelden waren even eerlijk, en dus ook even boeiend. Ik wil maar zeggen, laat het DKO een plek zijn voor dromers, voor hongerige mensen, honger naar klank en beeld, naar het willen delen, spelen, tonen, leren.... Kortom, een noodzakelijkheid in deze sterk op koele economie gebaseerde samenleving. O ja, naar het schijnt hebben de schoolgaande jeugd het zo zwaar tegenwoordig, prestatiedruk en vereenzaming (lees ik toch in de krant) wel dan kan het DKO en een jeugdbeweging wonderen doen.