Even zo’n hardnekkig misverstand uit de weg ruimen. Ik ben niet “vóór de multiculturele samenleving.” De multiculturele samenleving is geen ideologie, geen ideaal om naartoe te werken, geen plan dat kan falen. Het is een feit. Niets meer en niets minder. Ik ben niet voor en ik ben niet tegen, zoals ik ook niet voor of tegen polderlandschappen of de Hoge Veluwe ben. Het is zoals ons land zich in de loop der eeuwen heeft ontwikkeld.

Al eerder schreef ik over de kinderen in mijn schoolklas, veertig jaar geleden, en vroeg ik mij af waarom u nu nog steeds niet gewend bent aan de aanwezigheid van niet-blanken in Nederland. Laat ik daaraan toevoegen dat ik me afvraag waarom u nog steeds niet gewend bent aan verschillende religies in Nederland. Want die hebben we nu alweer een aantal honderden jaren.

Een vrije samenleving laat aan iedereen de ruimte om zichzelf uit te drukken. De een wordt lid van het COC en de ander van de EO. De een gaat naar Café Hensepeter en de ander naar Theehuis Gulum. Dat is de multiculturele samenleving. Geen product van ideologisch linkse doordrammers of moslimknuffelaars of noem het allemaal maar op, maar gewoon het logische gevolg van een ontwikkeling die al begon toen Willem van Oranje besloot dat zijn volk de vrijheid moest hebben om zelf te kiezen hoe zij God wilden aanbidden. Een ontwikkeling van vier eeuwen richting persoonlijke vrijheid, waarin Nederland ten tijde van de Prins voorop liep, vér vooruit op de Europese grootmachten.

Die vrijheid is voor de multiculturele samenleving wat de windmolens zijn voor het polderlandschap. En zoals het enige moed vraagt om achter een dijk onder zeeniveau te wonen, zo vraagt het enige moed om in een vrij land te wonen. Voor je het weet, woon je naast een homostel en leg dat je vrijgemaakt gereformeerde kindertjes maar eens uit. Voor je het weet, zit je in de trein naast een moslim en moet je denken aan Syrië of Parijs. En natuurlijk is dat best af en toe een enge gedachte, dacht je dat ik dat niet heb? Niets menselijks is mij vreemd. Maar moet ik aan al mijn angsten toegeven? Wat blijft er dan nog over in dit leven? Thuis zitten, in de hoop dat de dijken niet doorbreken of – in mijn geval -dat een aardbeving mijn flat niet tot puin reduceert. Mij niet gezien, ik lééf liever.

Wie denkt dat vrijheid betekent dat je de vreemdeling in ons midden op alle mogelijke manieren moet dwingen om zich aan te passen, die pleit voor een systeem zoals in Iran. Ik dacht dat wij Het Vrije Westen waren, ik snap niet hoe iemand kan denken dat het beknotten van de vrijheid van ons allemaal vooruitgang zou betekenen. Het is een terugkeer naar de Middeleeuwen.

In Nederland leven mensen van zeer verschillende komaf en cultuur. Die mensen gaan niet morgen weg, vallen niet ineens van hun geloof, vergeten niet ineens allemaal hun wortels. Dat is het #feit. Dat heet de multiculturele samenleving. En daarmee zult u het moeten doen, in uw polders en op de Veluwe. Doe dat dan, in plaats van te proberen het te ontkennen.